www.ochrona.fora.pl

szczurek04

Żeby sie nic nie pomieszało to tu bedziemy dawac te opracowane tematy wraz z pytaniami. Smile

szczurek04

Temat 11

1.Promieniowanie gamma
Promieniowanie gamma jest strumieniem cząstek pierwiastków promieniotwórczych. Są to kwanty promieniowania elektromagnetycznego. Fale gamma są jednymi z najbardziej przenikliwych promieni elektromagnetycznych. Promienie gamma podobne są do bardzo twardych promieni rentgenowskich. Zasadnicza różnica polega na tym, że źródłem promieni gamma jest jądro atomu przechodzące ze stanu wzbudzonego do stanu normalnego. W otaczającym nas środowisku istnieje naturalne tło promieniowania gamma, którego źródłem są pierwiastki gamma promieniotwórcze zawarte w skorupie ziemskiej oraz promieniowanie kosmiczne.
Wysyłane jest przez jądra tych spośród nietrwałych atomów, które w wyniku wcześniejszych przemian promieniotwórczych są obdarzone nadmiarem energii. Atomy wysyłając je, niejako „rozładowują się”. Zarówno promienie beta, jak i gamma są bardzo przenikliwe. Do ochrony przed nimi stosuje się grube osłony np. z ołowiu.

2. Absorbcji promieniowania gamma znaczenie mają tylko 3 zjawiska:
- zjawisko fotoelektryczne (zjawisko fizyczne polegające na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu (tzw. efekt zewnętrzny) lub na przeniesieniu nośników ładunku elektrycznego pomiędzy pasmami energetycznymi (tzw. efekt wewnętrzny), po naświetleniu jej promieniowaniem elektromagnetycznym (na przykład światłem widzialnym) o odpowiedniej częstotliwości, zależnej od rodzaju przedmiotu. Emitowane w ten sposób elektrony nazywa się czasem fotoelektronami. Energia kinetyczna fotoelektronów nie zależy od natężenia światła a jedynie od jego częstotliwości. Gdy oświetlanym ośrodkiem jest gaz mamy do czynienia z tzw. fotojonizacją.)
- rozpraszanie Comptona (zjawisko rozpraszania fotonów promieni X, czyli kwantów promieniowania o dużej energii, na swobodnych lub słabo związanych elektronach w wyniku którego promieniowanie elektromagnetyczne zwiększa długość fali (traci energię). Istnieje także jądrowe zjawisko Comptona, ale mówiąc o rozpraszaniu Comptona ma się na myśli rozpraszanie na elektronach.)
- zjawisko tworzenia par elektron-pozyton (polega na zamianie (konwersji) fotonu w parę: pozyton i elektron, tj. e+ e-. Proces ten możliwy jest jedynie, gdy energia fotonu przekracza pewną określoną wartość zwaną energią progową, co wynika z warunku spełnienia w tym procesie praw zachowania energii i pędu. Równoczesne spełnienie obu praw zachowania wymaga, by proces ten zachodził z udziałem "trzeciego ciała", jakim może być jądro atomowe lub elektron, nie może natomiast zachodzić w próżni. Przekaz energii i pędu zachodzi za pośrednictwem pola elektrostatycznego (kulombowskiego) jądra lub elektronu.

3. Prawo pochłaniania promieniowania gamma- Prawo Lamberta jest prawem optyki które mówi, że wielkość absorpcji światła ABS jest wprost proporcjonalna do grubości ośrodka l przez które to promieniowanie przechodzi
4. Grubość połoówkowego osłabiania – grubość po przebyciu której natężenie fali elektromagnetycznej maleje o połowę.
5. zródła
Przemiana jądrowa – jądra atomowe izotopów promieniotwórczych ulegają rozpadowi, co zazwyczaj powoduje emisję fotonu gamma.
Reakcja syntezy – dwa jądra atomowe zderzają się, tworząc nowe jądro emitują foton gamma.
Anihilacja – zderzenie cząstki i antycząstki, np. elektronu i pozytonu, powoduje zniknięcie obu tych cząstek i emisję co najmniej dwóch fotonów gamma

6.Licznik Geigera to urządzenie mierzące promieniowanie jonizujące.
Licznik taki albo wypełnia się wodorem (neutrony zderzają się z jądrami wodoru - protonami, powodując ich ruch) lub też otacza się folią kadmową, wówczas neutrony pochłaniane przez kadm, wywołują w nim reakcję jądrową, wynikiem czego jest powstanie promieniowania gamma. Następnie promieniowanie gamma przenika już do objętości czynnej licznika powodując powstanie sygnału. Warunkiem wykorzystania kadmu, jest wcześniejsze spowolnienie neutronów do energii otoczenia (neutrony termiczne), co można otrzymać np. poprzez umieszczenia licznika w bloku parafinowym, teflonowym, itp.
Działanie licznika
Elektrody muszą być spolaryzowane napięciem rzędu kilkuset woltów. Jeśli we wnętrzu licznika znajdzie się np. cząstka alfa, to wywoła jonizację atomów gazu wzdłuż swojego toru ruchu. Powstałe w wyniku jonizacji elektrony i jony gazu przyspieszane są w polu elektrycznym, a następnie zderzają się z innymi atomami powodując dalsze jonizacje i w efekcie wyładowanie lawinowe. Wyładowanie to objawia się w zewnętrznym obwodzie elektrycznym zamkniętym rezystorem R powstaniem impulsu napięcia, będącym skutkiem wychwytywania przez cylindryczną katodę jonów gazu. Impuls ten przez kondensator kierowany jest do układu pomiarowego. Czas trwania impulsu, wywołanego pojedynczą cząstką, tzn. czas upływający od chwili rozpoczęcia wyładowania lawinowego do jego wygaśnięcia nazywany jest czasem martwym licznika. Istotne jest, aby był on jak najkrótszy (wówczas możliwe jest odróżnienie od siebie kolejnych, szybko po sobie nadlatujących cząstek). Wpływ na to ma zarówno konstrukcja elektrod (ich wielkość i odległość od siebie), ciśnienie mieszaniny gazów, jak i skład tej mieszaniny: np. pary alkoholu tłumią wyładowania, a czas martwy przeciętnego licznika jest rzędu stu mikrosekund.
Za kondensatorem układ pomiarowy typowego licznika zawiera obwody zliczające pojawiające się impulsy i przekształcające je w sygnały dźwiękowe (trzaski - to najwcześniej stosowana wersja), błyski, albo na wskazania bądź to wskaźnika wychyłowego, bądź to wyświetlacza alfanumerycznego.

2 dodatkowe pytania z księzyca:

1.wymień rodzaje promieniowania i opisz krótko
2.Gdzie występuje kobalt

Wojtek

Temat X - Wyznaczanie temperatury Curie ferrytów.

Pytania na które mieliśmy odpowiedzieć:
1. Co to jest temperatura Curie
-Temperatura Curie (oznaczana TC) - temperatura, powyżej której ferromagnetyk gwałtownie traci swoje właściwości magnetyczne i staje się paramagnetykiem.

2. "Co to jest Ferromagnetyk ?"

3. "Co to jest Ferryt ?"

4. "Co to jest paramagnetyk ?"

Gość

Tomek

ten gosc powyzej to ja, zapomnialem sie zalogowac
btw Wyznaczanie temperatury Curie ferrytów to jest 10 temat

Magda · Gość

3. Pomiar prędkości dźwięku za pomocą puzonu

Falą akustyczną nazywamy rozchodzenie się zaburzeń w ośrodku sprężystym. Na czym polega rozchodzenie się fali akustycznej?
Rozchodzenie się fal akustycznych w cieczach i gazach polega na przekazywaniu drgań cząsteczek, z czym są związane zagęszczenia i rozrzedzenia ośrodka. Rozchodząca się fala akustyczna potrzebuje określonego czasu na przebycie określonej drogi.
Z rozchodzeniem się fali akustycznej wiąże się powstawanie chwilowych zagęszczeń i rozrzedzeń ośrodka. Od czego zależy prędkość rozchodzenia się fali dźwiękowej?
Prędkość rozchodzenia się fali dźwiękowej jest zależna od gęstości i własności sprężystych ośrodka, na przykład od ciśnienia i temperatury powietrza. W przypadku, gdy powietrze porusza się, fale dźwiękowe są unoszone wraz z nim i prędkość ich zależy dodatkowo od kierunku i prędkości tego ruchu.
Fala akustyczna jest sprężystą falą podłużną. Co to oznacza?
Falę sprężystą nazywa się podłużną jeżeli drgania cząsteczek są równoległe do kierunku rozchodzenia się fali
Zjawisko powstawania fal stojących w rezonatorze można wykorzystać do wyznaczania prędkości fali dźwiękowej. Co to jest fala stojąca?
Fala stojąca – fala, która w przestrzeni pozostaje niezmienna. Strzałki – puzon otwarty , Węzły – puzon zamknięty.
Na czym polega zjawisko rezonansu? Co to jest rezonator akustyczny? Czym różni się rezonator ćwierćfalowy od rezonatora półfalowego?
Jeżeli częstotliwość siły wymuszającej i częstotliwość drgań własnych są równe lub dostatecznie zbliżone – amplituda osiąga wartość maksymalną –zjawisko rezonansu.
Rezonator akustyczny – układ o wymiarach geometrycznych znacznie mniejszych od długości fali, złożony z małej komory z przewężeniem. Wykorzystywane są do wzmocnienia dźwięku jeśli oddziałują na źródło dźwięku.
Jak wyznaczyć prędkość fali stojącej w rezonatorze? Podaj wzór i wyjaśnij oznaczenia. Co to jest częstotliwość?
Prędkość wyznaczamy za pomocą rezonatora akustycznego – układ o wymiarach geometrycznych znacznie mniejszych od długości fali, złożony z małej komory z przewężeniem.
V = 2 f Lśr
f – częstotliwość
Lśr – odległość między strzałkami lub węzłami
Częstotliwość określa liczbę cykli zjawiska okresowego występujących w jednostce czasu. W układzie SI jednostką częstotliwości jest herc (Hz). Częstotliwość 1 herca odpowiada występowaniu jednego zdarzenia (cyklu) w ciągu 1 sekundy.
Jaka jest jednostka prędkości? Ile wynosi prędkość rozchodzenia się dźwięku w powietrzu?
Jednostką prędkości jest m/s. Prędkość rozchodzenia się dźwięku w powietrzu wynosi 330m/s
W jaki sposób można uzyskać efekt subiektywnego wzmocnienia fali dźwiękowej? (Na czym polega to zjawisko?)
NA TO PYTANIE NIESTETY NIE ZNALAZŁAM ODPOWIEDZI.

Monika

Temat 2 Analiza drgań harmonicznych struny
Ruch harmoniczny drgania opisane funkcją harmoniczną (sinusoidalną), jest to najprostszy w opisie matematycznym rodzaj drgań.
Ruch harmoniczny jest często spotykanym rodzajem drgań, wiele rodzajów jest w przybliżeniu harmoniczna. Każde drganie można przedstawić jako sumę drgań harmonicznych. Przekształceniem umożliwiającym rozkład ruchu drgającego na drgania harmoniczne jest transformacja Fouriera.
Każdy ruch powtarzający się w regularnych odstępach czasu nazywany jest ruchem okresowym. Jeżeli ruch ten opisywany jest sinusoidalną funkcją czasu to jest to ruch harmoniczny. Ciało porusza się ruchem harmonicznym prostym, jeżeli znajduje się tylko pod wpływem siły o wartości proporcjonalnej do wychylenia z położenia równowagi i skierowanej w stronę położenia równowagi (Prawo Hooke'a):
F=-kx
gdzie
f - siła,
k - współczynnik sprężystości,
x - wychylenia z położenia równowagi.
Częstotliwość określa liczbę cykli zjawiska okresowego występujących w jednostce czasu. W układzie SI jednostką częstotliwości jest herc (Hz). Częstotliwość 1 herca odpowiada występowaniu jednego zdarzenia (cyklu) w ciągu 1 sekundy. Najczęściej rozważa się częstotliwość drgań, częstotliwość napięcia, częstotliwość fali.
W fizyce częstotliwość oznacza się literą f lub grecką literą ν, a z innymi wielkościami wiążą ją następujące zależności:
f=1/T,
gdzie:
• T- okres,
• f - częstotliwość,
Częstotliwość podstawowa struny (najniższa częstotliwość z jaką może drgać struna):
, v1=v/λ1
gdzie v jest prędkością rozchodzenia się fali, λ1 oznacza długość fali (długość ta jest dwa razy większa od długości L struny λ1 = 2L).

Fala stojąca — fala, której pozycja w przestrzeni pozostaje niezmienna. Fala stojąca może zostać wytworzona w ośrodku poruszającym się względem obserwatora lub w przypadku interferencji dwóch fal poruszających się w przeciwnych kierunkach.
Fala stojąca to w istocie drgania ośrodka nazywane też drganiami normalnymi. Idealna fala stojąca nie jest więc falą - drgania się nie propagują. Miejsca gdzie amplituda fali osiąga maksima nazywane są strzałkami, zaś te, w których amplituda jest zawsze zerowa węzłami fali stojącej. Rysunek przedstawia idealną (zupełną) falę stojącą. W przypadkach rzeczywistych zwykle porusza się ona tam i z powrotem w ograniczonym obszarze przestrzeni (niezupełna fala stojąca).
Dyspersja fal to zależność prędkości fazowej fal od ich częstotliwości.
Dyspersję fal oraz zjawiska z niej wynikające obserwuje się w ośrodku, którego właściwości zależą od częstotliwości (długości fali). Jeżeli prędkość fazowa i grupowa fali nie zależy od częstości fali, wówczas o takiej fali mówi się że nie ulega dyspersji, a ośrodek nazywa się niedyspersyjnym.
W wyniku rozchodzenia się fal w ośrodku dyspersyjnym fale o różnej częstotliwości rozchodzą się z różną prędkością, oznacza to że prędkość rozchodzenia się odpowiedniego sygnału, zwana prędkością grupową jest inna niż prędkość rozchodzenia się fazy fali prędkość fazowa i także zależy od częstotliwości.

Pytania były tylko te które są dostępne na stronie internetowej- nie wiem czy odpowidzi sa w 100% dobre - dowiem się w poniedziałek Razz

szczurek04

temat 7 - wrażenie barwy, a widmo światła

[b] co to jest światło widzialne? Zakres długości fali dla światła widzialnego.
Znane wszystkim światło jest falą elektromagnetyczną w zakresie długości od ok.400nm do 800nm. Nazywamy je światłem widzialny, bo przechodzi bez większych strat przez soczewki naszych oczu, składające się głównie z wody, a nerwy wzrokowe są czułe na taki zakres.

Na czym polega rozchodzenie się światła? Czy światło może rozchodzić się w próżni?
Rozchodzenie się światła jest to rozchodzenie się fal świetlnych. Dobrym przybliżeniem opisu rozchodzenia się fal światlnych jest tzw. optyka geometryczna, w której zakłada się, że w ośrodku jednorodnym światło nie napotykające na żadne przeszkody rozchodzi się po liniach prostych, a przegrody rzucają cień wyraźnie oddzielony od obszaru oświetlonego. Światło rozchodzi się w próżni.

Wyjaśnij pojęcie widma występujące w tytule ćwiczenia.
Światło przechodzące przez pryzmat ulega rozszczepieniu na zestaw barw przypominający tęczę. Ten zestaw barw nazywamy widmem światła.

W jaki sposób oko ludzkie postrzega barwy.
W oku ludzkim znajdują się receptory zwane czopkami, które są wrażliwe na barwy. Postrzegane przez nas kolory różnią się od siebie w zależności od długości fali promieniowania widzialnego. Ludzie widzą widmo światła dlatego, że fale o określonej dł. pobudzają receptory oka.

Wrażenie barwy przedmiotów przeźroczystych i nieprzeźroczystych.
Barwne przedmioty przeźroczyste przepuszczają część promieniowania widzialnego, a pozostałą część pochłaniają.
Przedmioty barwne to takie ciała, które pochłaniają na swojej powierzchni część padającego na nią promieniowania widzialnego.

Pytanie z kosmosu: Co to jest trójkąt barw?

madzik

Wahadło matematyczne
Punkt materialny zawieszony na nierozciągliwej i nieważkiej nici. Jest to idealizacja wahadła fizycznego. Ważną cechą wahadła fizycznego i matematycznego jest stałość okresu drgań dla niewielkich wychyleń wahadła.
Ogólne równanie ruchu wahadła matematycznego:

Gdzie:
• l - długość nici,
• g - przyspieszenie ziemskie,
• m - masa ciała,
• θ - kąt wektora wodzącego ciała z pionem
• A - amplituda siły wymuszającej
• ωD - częstość siły wymuszającej
• γ - współczynnink oporu ośrodka
Amplituda
Amplituda, największa wartość A0 osiągana przez wielkość fizyczną A, zmieniającą się w czasie t w sposób harmoniczny, tj. proporcjonalnie do sin (ωt+ϕ0), gdzie ω – częstotliwość kątowa, ϕ0 – początkowa faza drgań. Pojęcie amplitudy wprowadza się też dla wielkości zmieniających się okresowo, lecz nieharmonicznie. W tych przypadkach przez amplitudę najczęściej rozumie się największą (co do wielkości bezwzględnej) wartość różnicy danej wielkości i jej wartości średniej.

Okres

Okres (w fizyce) to odcinek czasu wyrażony w sekundach. Wiąże się on bezpośrednio z pojęciem zjawisk w których jakaś wielkość powtarza się np. fali i drgań. Jest to najmniejszy czas potrzebny na powtórzenie się wzoru oscylacji. Dla fali oznacza to odcinek czasu pomiędzy kolejnymi szczytami lub dolinami. Z innymi parametrami ruchu okresowego wiążą go następujące zależności:

gdzie: f - częstotliwość,

gdzie: ω- pulsacja(częstość).
I zasada dynamiki (zasada bezwładności)
Jeśli siły działające na ciało równoważą się (czyli siła wypadkowa ma wartość zero), ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
II zasada dynamiki
Jeśli siły działające na ciało nie równoważą się (czyli siła wypadkowa jest różna od zera), to ciało porusza się ruchem zmiennym z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do siły wypadkowej
Współczynnik proporcjonalności jest równy odwrotności masy ciała.

III zasada dynamiki (zasada akcji i reakcji)
Oddziaływania ciał są zawsze wzajemne. Siły wzajemnego oddziaływania dwóch ciał mają takie same wartości, taki sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia (każda działa na inne ciało).

Przyspieszenie ziemskie
Ziemskie przyspieszenie grawitacyjne, przyspieszenie spadku swobodnego na Ziemi, g, przyspieszenie (w próżni) nadawane przez siłę grawitacyjną Ziemi ciału znajdującemu się na jej powierzchni. Kierunek wektora przyspieszenia ziemskiego wskazuje środek Ziemi (a i to tylko w przybliżeniu, bo obecność złóż ciężkich i lekkich minerałów może minimalnie modyfikować kierunek i wartość wektora g).W pewnym drobnym stopniu przyciąganie grawitacyjne na Ziemi modyfikuje siła odśrodkowa wynikająca z ruchu wirowego naszej Planety. Siła ta jest największa dla ciał znajdujących się w pobliżu równika, co powoduje, że wartość g może się wahać od 9,82 m/s2 (na biegunie) do 9,80 m/s2 (na równiku).

Gosia

nie wiem jak Wy ale ja za cholere nie umiem obliczac tych niepewnosci pomiarowych :/

Wojtek

Temat 11 Pochłanianie promieniowania gamma

1. Co to jest promieniowanie gamma
2. Gdzie stosuje sie kobalt 60
np. stosuje się go w radio terapi (tzw. bomba kobaltowa) do leczenia raka
- taka odpowiedz wystarczała Wink

3. Pytanie było na temat hmm jakiegoś czasu polowicznego promieniowania czy coś takiego nie pamiętam może jak jakiemuś koledze sie przypomni to uzupełni

i mam mała prośbe

Czy inne osoby robiące ćwiczenia mogą podać pytania jakie miały ??
bo widzę, że tylko niektórzy starają się pomagać sobie nawzajem a inni chyba to maja w dupie ;/ po co sobie utrudniać fizykę skoro z maty mamy już przejebane Razz

Tomek

Sandra

Pytania jakie dostałyśmy :

1. Co to jest termistor ?
2. Co to jest przerwa energetyczna ?
3. Co to jest opór elektryczny .
Na wszystko odp. są na necie .

ad. 1 termistor to półprzewodnikowy rezystor odznaczajacy się bardzo silną zależnością rezystancji od temperatury. Wyróżniamy termistory :
-NTC - o rezystancji malejącej wraz ze wzrostem temperatury
- CTR - o rezystancji malejącej skokowo
- PTC - o rezystancji wzrastającej wraz ze wzrostem temp.

Zastosowanie :
NTC : pomiar temperatury, pomiar poziomu cieczy , termostat, kompensacja zmian czestotliwosci generatora kwarcowego, ładowarka, LCD

CTR: ograniczniki natężenia prądu

PTC: zabezpieczenie kart sieciowych , transformatorów i silników przed przeciążeniem , demagnetyzacja kineskopów i monitoró, start silników lodówek i klimatyzatorów, grzanie w ksero kopiarce, suszarka do włosów

ad.2 przerwa energetyczna to zakres energii elektronow w ciele stalym, w ktorym elektrony sa silnie rozpraszane na atomach.

ad.3 poszukajcie w necie , my pisałyśmy po swojemu kazda co innego ale mniej wiecej chodzi o ograniczony przeplyw elektronow.

Rzeczy ktorych sie uczylysmy do tego tem : teoria pasmowa, pasmo przewodnictwa, pasmo walencyjne,
Moze byc pytanie o przewodniki , izolatory i polprzewodniki ( czy wystepuje przerwa energetyczna) : przewodniki : nie
izolatory : tak, duza 10 eV
półprzewodniki : tak , mała ok. 2eV.

Jeżeli chodzi o zależność przewodnictwa elektrycznego półprzewodników, to ja znalazłam tylko odpowiedz, że jest ona uwarunkowana przede wszystkim zależnością koncentracji nośników od temperatury. W obszarze niskich temperatur dominuje przewodnictwo domieszkowe , w temperaturach wysokich przeważa przewodnictwo samoistne. Twisted Evil

Iwona

TEMAT 8: WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI LICZNIKA GEIGERA-MULLERA

Budowa licznika Geigera-Müllera
Cienki drut rozpięty wewnątrz cylindra stanowi jedną z elektrod. Drugą elektrodą jest cylinder metalowy (miedziany lub aluminiowy). Cylinder wypełniony jest mieszaniną gazu szlachetnego (90%) i par alkoholu pod ciśnieniem kilkudziesięciu hPa.

Zasada działania
Licznik podłączamy do źródła napięcia (kilkaset woltów), tak by drut miał potencjał dodatni a cylinder ujemny. Wpadająca do licznika np. cząstka β - , wywołuje wewnątrz licznika jonizację gazu wzdłuż swego toru. Powstałe
w wyniku jonizacji elektrony przyspieszane są w polu elektrycznym między katodą i anodą. Nabierają one dostatecznie dużej energii, by w zderzeniach
z atomami lub cząsteczkami powodować ich jonizację z wytworzeniem nowych elektronów. Mamy do czynienia z wyładowaniem lawinowym w gazie.
W obwodzie zewnętrznym powstaje chwilowy impuls prądu, który można wzmocnić i zarejestrować.

Jonizacja
Zjawisko odrywania elektronów od atomu. W jego wyniku z obojętnego elektrycznie atomu powstaje naładowany dodatnio jon i swobodne elektrony.

Jonizacja pierwotna (właściwa) i wtórna
W gazowych licznikach proporcjonalnych jonizacja przebiega w dwóch etapach. Pierwszy to jonizacja pierwotna, która jest dokonywana przez naładowaną cząstkę, przechodzącą przez dany ośrodek. Elektrony o najwyższych energiach wybite z atomów ośrodka podczas tego procesu mogą same jonizować dalej ośrodek - jest to drugi etap tzw. jonizacja wtórna, w wyniku której całkowita liczba jonów jest 3-4 razy większa od liczby jonów powstałych podczas jonizacji pierwotnej.

klarisa

temat 10: wyznaczanie temperatury Curie ferrytów

1. Jednostka indukcji magnetycznej:
A) w układzie SIi : 1T (Tesla)
B) w układzie CGS: 1Gs (gaus)
1 T = 10 000 Gs

2. Jednostka indukcyjności w układzie SI: 1H (henr)

3. Podatność magnetyczna, κ, wielkość opisująca zdolność danej substancji do zmian namagnesowania pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego

M / H = x
• M - namagnesowanie (moment magnetyczny jednostki objętości substancji)
• χ - objętościowa podatność magnetyczna
• H - natężenie pola magnetycznego
• W przypadku gdy wektory H i M są równoległe χ > 0 i wówczas ciała zaliczamy do tzw. paramagnetyków (χ zawiera się w granicach od 10-3 do 10-6). Podatność paramagnetyków zależy od temperatury wg wzoru Curie-Weissa:

4. Jednostka temperatury w SI : 1K (kelvin)
T[K] = t[°C] + 273,15

jednostka natężenia pola magnetycznego w SI: A/m (amper na metr)

5. Między indukcją magnetyczną (B) a natężeniem pola magnetycznego (H) zachodzi relacja:

gdzie
- przenikalność magnetyczna ośrodka, wyrażona w henrach na metr.
W ogólnym przypadku przenikalność magnetyczna jest tensorem, a w przypadku materiałów liniowych liczbą (skalarem

6. Temperatura Curie (oznaczana TC) - temperatura, powyżej której ferromagnetyk gwałtownie traci swoje właściwości magnetyczne i staje się paramagnetykiem

7. ferromagnetyki to ciała, które wyróżniają się bardzo dużą (dodatnią) wartością podatności (może osiągać wartość 106) zależną silnie od natężenia zewnętrznego pola magnetycznego oraz od temperatury

8. Ferryt – roztwór stały węgla w żelazie α zawierający niewielkie ilości, mniejsze niż 0,025%, węgla oraz niekiedy inne dodatki stopowe. Wypolerowany przekrój ferrytu oglądany pod mikroskopem w powiększeniu x250 pokazuje strukturę ziarnistą, posiadającą jasnoszary kolor. Ferryt, jest to jedna z możliwych odmian alotropowych stali,
9. ferromagnetyk to ciało, które wykazuje własności magnetyczne. Do ferromagnetyków należą m.in. żelazo, kobalt, nikiel i niektóre stopy oraz metale przejściowe z grupy żelaza i metale ziem rzadkich.
Ferromagnetyki posiadają właściwości magnetyczne poniżej temperatury Curie.
Ferromagnetyki mają specyficzną budowę wewnętrzną. Znajdują się w nich obszary stałego namagnesowania, tzw. domeny magnetyczne. Są to obszary, które wytwarzają wokół siebie pole magnetyczne, jak małe magnesy.
Ferromagnetyki dzieli się umownie na twarde, miękkie i półtwarde.
10. paramagnetyk to(substancja o przenikalności magnetycznej minimalnie większej od przenikalności magnetycznej próżni; w polu magnet. ustawia się równolegle do linii sił (słabo magnesują się); do p. należą m.in. tlen, lit, potas, rubid, cez, magnez, sole i roztwory wodne soli pierwiastków przejściowych
11 diamagnetyk substancje, w których dominującą właściwością magnetyczną jest diamagnetyzm; d. cechuje bardzo słaba przenikalność magnetyczna, mniejsza niż próżni, dla większości d. niezależna od natężenia zewnętrznego pola magnetycznego. Do d. zalicza się wszystkie gazy szlachetne oraz prawie wszystkie związki organiczne, niektóre metale (np: bizmut, cynk, złoto, srebro, miedź), a także grafit oraz gaz elektronowy w metalach;

pytania:
co to jest ferromagnetyk
co to jest temperatura Curie
jaka jest podstawowa jednostka temperatury w układzie SI

u nas sie troche czepiała o mało szczegółowe odpowiedzi